KUR'AN'A DAVET

  Biz Müslümanların Kur’an ile bağını kestikleri için, ne yazık ki yaşadığımız İslam’ın nasıl Kur’an’dan uzak, adeta taban tabana zıt yaşandığının da farkında olamıyoruz. Allah Kur’an’da birçok ayetinde Resulüne destek olmak ve onun vahyi yani Kur’an’ı tebliğinde yardım etmek için,  RESULÜME İTAAT EDİN, UYUN  emrini vermiştir.  Bu emir benim ona verdiğim görevi yerine getirmesi için, onun tebliğ ettiği benim vahyime uyun demektir diyor . Birçok ayette Resulünün yalnız Allah’ın vahyi Kur’an’ı tebliğ edeceğini ve onun tebliğ ettiği ayetlere imanın bizzat Allah’a iman yani Allah’a uymak olduğunu anlatmak ve anlamını güçlendirmek için şöyle bir tabir kullanır.  “ALLAH’A VE RESULÜNE İTAAT EDİN.” Batıl inançlarını Kur’an’a söyletmeye çalışanlar bu ve benzeri ayetleri Kur’an bağlamından koparıp, Kur’an’ın diğer ayetleri ile çelişmesine rağmen farklı anlamlar vererek,  BAKIN ALLAH RESULÜNE İTAAAT ETMEMİZİ İSTİYOR, DEMEK Kİ RESULÜN KUR’AN DIŞINDAN SÖYLEDİĞİ HAD...

  Bizler Müslüman olduğumuzu övüne övüne söyleriz. İman ettiğin Kur’an’ı hiç anlayarak ve düşünerek okudun mu diye sorduğumuzda, neredeyse yüzde doksanımız okumadığımızı söyleriz. Hatta bunu yapmadığımızın da savunmasını yaparak, zaten Kur’an’ın meali tercümesi Kur’an değildir. Okusam ne olacak, ben âlim miyim ki Kur’an’ı anlayayım, Kur’an’ı herkes anlayamaz diye de yaptığımız yanlışımıza delil yaratırız.   Böyle inandırıldığımız içinde, kendimize güvenilir veliler, gavslar ararız.  Bu hatamızın sonucunu da hep birlikte görüyoruz, ama ders alan var mı? Hiç sanmıyorum çünkü, aklımızı kullanma dini konularda devre dışı da ondan. Ama ev ya da araba alırken araştırmadığımız sormadığımız kimse yoktur.  Buda bizlerin, imanımıza gösterdiğimiz değerin açık bir kanıtıdır.  Tabi bu yanlış savunmayı, eğer Kur’an’ı anladığımız dilden okusaydık asla yapmazdık, hatta nasıl büyük bir yanılgı içinde olduğumuzu anlar, Allah’tan bağışlanmayı dilerdik. Kur’an ile gereken bağı...

  Bizler iman ettiğimizi söylediğimiz İslam’ı, sizce doğru yaşıyor olabilir miyiz? Doğru yaşıyor olsaydık, inancımızı yaşamaya, doğruluğundan asla kuşku duymayacağımız, en emin en doğru kaynak  KUR’AN’DAN  başlardık. Çünkü  İSLAM DİNİNDE KANUN KOYUCU, DİNİN SAHİBİ YALNIZ ALLAH’TIR, ONUN KİTABI KUR’AN’DIR. Hükmü  yalnız dinin sahibi verir, eğer dinde başka hüküm vericiler varsa, o din Allah’ın dini olamaz. Çünkü Allah, hükmüme hiç kimseyi ortak etmem diyor.  Allah Resulünü bu konuda uyarıyor ve Yunus 109. Ayetinde ne diyordu hatırlayalım.  “(Ey Muhammed!) SANA VAHYOLUNANA UY VE ALLAH HÜKMÜNÜ VERİNCEYE KADAR SABRET. O, HÜKÜM VERENLERİN EN HAYIRLISIDIR .” Siz bu ayetten, Allah’ın Resulünün de dinde Allah gibi hükümler koyabileceğini mi anladınız, yoksa Allah Resulünü uyarıp, sakın kendi başına dinde hükümler koyma, benim vereceğim hükmümü bekle mi diyor, ne dersiniz? Ayetler o kadar açık ve net ki, yeter ki Allah’a ve onun kitabına güveneli...

  Bu makalemin konusu, biz insanların dine ihtiyacı var mıdır? Kur’an’ın Allah’ın kitabı olduğunu, nasıl anlayabiliriz sorusuna, birlikte düşünerek cevap arayalım. Her şeyden önce bu sorunun cevabını bulabilmemiz için, önce Allah’ın varlığını da kabul etmemiz gerekir. Genelde insanlar Allah’ın yani bu eşsiz âlemi yaratan bir gücün olduğuna inanmakta zorlanmazlar. Çünkü eşsiz ve sınırını hala keşfedemediğimiz bu âlemin, bir sanatçısı ve yaratıcısı olması gerektiğini düşünmek zor olmasa gerek.  Bizim özellikle düşünmemiz gereken, biz insanların yol gösterici bir dine ihtiyacımızın olup olmadığı ve Kur’an’ın Allah katından gelip gelmediği konusu üzerine olacak. Binlerce yıl önce yaşamış toplumların yaşantısını araştırdığımızda, insanların sürekli büyük yüce bir gücün, yaratıcının arayışında olduklarını ve zor durumlarda, ona sığınma yardım isteme ihtiyacını duyduklarını, hepimiz okuduğumuz kitaplardan öğrenmişizdir. Hatta sığınmaya yardım istemeye çalıştıkları o güçlere, hayvan h...

  Bu makalemde yine sizlere, atalarının batıl inançlarını yaşayabilmek, Allah ın ayetlerini kendi inançlarına kanıt yapabilmek adına, nasıl ayetleri değiştirmeye çalıştıklarına güzel bir örnek vermek istiyorum. Yazıma cevap veren bir kişi, toplumda Allah ın Resulünden başka önderler, veliler, yol göstericiler olduğuna inananlar, bakın ayetleri nasıl örnek gösterip kanıt yaratmaya çalışıyorlar.  “HER KAVİMDE HİDAYETÇİLER VARDIR. 13 / RA’D – 7 Ve kâfirler derler ki: “O’nun üzerine Rabbinden bir mucize indirilmeli değil miydi?” SEN, SADECE BİR UYARICISIN VE BÜTÜN KAVİMLER İÇİN HİDAYETÇİ VARDIR.  “DELALETDE KALANLARA HİDAYETÇİ YOKTUR- ÇÜNKİ KAVMİNDEKİ HİDAYETÇİLERİ ARAMAZLAR.” 39 / ZUMER – 36:  Allah kuluna kâfi değil mi? Ve seni, O’ndan (Allah’tan) başkaları ile (başka ilâhlarla, putlarla) korkutuyorlar. Allah kimi dalâlette bırakırsa, o zaman onun için bir hidayetçi yoktur.” Bu arkadaşımız kendisine öğretilenlere öyle inanmış ki, kendisine öğretilenleri Kur’an dan...

Bakara suresi 121. ayet üzerinde, gelin birlikte düşünelim. Ayeti okumadan önce, sizlere bir örnek vermek istiyorum. Birisi bizlere bir kitap verse ve dese ki, bu kitabı hakkını vererek iyice okuyun, anlayın sizlere bu kitaptan sorular soracağım, imtihan edeceğim kim sorularıma doğru cevap verirse ona, bir ev bir araba hediye edeceğim dese. Bizler ne yaparız? Hemen kitabı alır dikkatle, itinayla tek kelimesini bile atlamadan, birkaç kez anlayarak okuruz. Hatta notlar alır kendimize sorular sorar ve kitabın anlatmak istediği ana fikrini anlamak için, elimizden geleni yaparız.  Yani birbirimizle adeta yarışırız.   Tam burada konuyla ilgili bir açıklama yapsam ve desem ki, ama sizlere vereceğim kitap İngilizce. Sizler bu durumda ne yaparsınız? Eğer İngilizce biliyorsanız kitabı alır okursunuz, ya İngilizce bilmiyorsanız. Sanırım şöyle dersiniz. Kusura bakmayın ben bu yarışmaya, imtihana katılamam, çünkü İngilizce bilmiyorum dersiniz. Belki de kitabı veren k...