KUR'AN'A DAVET

  Değerli dostlarım, bu makalemde sizlerin üzerinde düşünmenize vesile olmak istediğim, çok önemli bir ayet var. Allah’ın Resulü Kitap Ehline, Allah’ın sözlerini/hadislerini yani ayetlerini tebliğ ederken, bazı zorluklarla karşılaştığını ve Allah’ın sözlerini ayetlerini kabullenmekte nazlandıklarını Kur’an’dan görüyoruz. Hatta bir kısmı, tamam senin tebliğ ettiğin Kur’an’a inanırız ama bizim atalarımızın inançları da var, bu konularda da hükümleri sen veriver dediklerinde, Allah’ın çok dikkat çekici ve uyarıcı ayetler indirip, “ SİZLERE İNDİRDİĞİM KUR’AN YETMİYORDU”  diye ikaz ettiğini biliyoruz. Bu makalemin konusu olan ayeti önce yazalım, daha sonra birlikte, ayetin öncesi ve sonrası ayetlerle birlikte düşünerek, bu ayetten günümüzde bizlerin alacağımız, kıssadan hisseye birlikte bakalım. Kalem 44:  SEN BU SÖZÜ/HADİSİ, YALAN SAYANI BANA BIRAK! BİZ ONLARI, BİLEMEYECEKLERİ BİR ŞEKİLDE, YAVAŞ YAVAŞ AZABA DOĞRU ÇEKECEĞİZ. (Kur’an yolu. Diyanet işl.) Gördüğünüz gibi aye...

Kur’an öyle bir rehber kitap ki anlayarak, düşünerek okudukça insana bir rehber, bir güneş gibi yol gösteriyor. Ayetlerinde verdiği bilgiler örnekler, hem Allah’ın Resulünün devrindeki insanlara, hem de tüm zamana öyle bir hitap ediyor ki, geçmişte yapılan hataları bizlere bildiriyor, hemde sorunlarımıza çözüm getiriyor, bizleri uyarıyor. Bizler Kur’an’ı anlayarak okumaya yönlendirilmediğimiz için, bu faydalarından ne yazık ki istifade edemiyoruz. Bu kitabı sizlere bir rehber, bir güneş ve bir gönül gözü olsun diye indirdik diyen Rabbimize inatla, tam tersi bir mantıkla Kur’an’a bakıyoruz. Bizlere öğretilen, bu kitabı herkes anlayamaz, bu kitapta her bilgi yoktur, özet bilgiler vardır diyenlere inanıyor ve böylece Kur’an’ın ipine sarılın ki doğruyu bulasınız ayetinin farkında olmadan, beşerin yanlış yollarına, onların hatalı iplerine sarılıyoruz. Allah bizleri affetsin. Kur’an okurken beni çok düşündüren ve eminim sizleri de düşünmeye sevk edecek bir ayeti ...