KUR'AN'A DAVET

Bir kardeşimiz sorduğu bir soruda, Nisa suresi 78 ve 79. ayetlerin, birbirinin tam zıddını söylüyor dedikten sonra,  ayette önce iyilik de kötülük de Allah’tan dır diye geçiyor, sonra kötülük nefsinden, yani kendi yaptıklarından, iyilik Allah’tan diyor ve bu ayetlerin kafasını karıştırdığından bahsediyor.   Gelin önce ayetleri yazalım ve daha sonra birlikte Kur’an bütünlüğünde, ayetler üzerinde düşünelim.  Allah bu iki ayette bizlere, acaba neler anlatmak istiyor ve dikkatimizi çekiyor.  Gelin önce ayetleri yazalım ve daha sonra birlikte Kur’an bütünlüğünde, ayetler üzerinde düşünelim.  Nisa 78:  Nerede olursanız olun, sağlam ve tahkim edilmiş kaleler içinde bulunsanız bile ölüm size ulaşacaktır. ONLARA BİR İYİLİK GELİRSE, “BU, ALLAH’TANDIR” DERLER. ONLARA BİR KÖTÜLÜK GELİRSE, “BU, SENİN YÜZÜNDENDİR” DERLER. (Ey Muhammed!) De ki: “HEPSİ ALLAH’TANDIR.” Bu topluma ne oluyor ki, neredeyse hiçbir sözü anlamıyorlar! Nisa 79:  SANA GELEN İYİLİK ALLAH’TANDIR. BAŞINA GELEN KÖTÜLÜK İSE NEFS

İslam toplumunda öyle bir bölünmüşlük var ki, Müslümanlar adeta birbirine düşman, kanlı bıçaklı olmuşlar.  Kur’an a iman ettiğimizi söyleyen biz Müslümanlar, Allah ın apaçık dediği ayeti üzerinde bile anlaşamıyoruz. Elbette biraz düşünen, aklını kullanan bir Müslüman bu bölünmüşlüğün, farklı inançların, birbirimize düşmanlığın sebebinin ne olduğunun farkında olacaktır. KİTAP TEK OLMAYINCA, ÜMMETİNDE TEK BİR YUMRUK OLMASI ASLA DÜŞÜNÜLEMEZ.  Onun için Allah Kur’an da uyarıyor ve hep birlikte, yalnız KUR’AN IN İPİNE SARILIN DİYOR. Peki bizler bu emri dinliyor da, yalnız Kur’an ın ipine mi sarılıyoruz, yoksa Kur’an ın yanında tutunduğumuz başka ipler mi edindik? Ne yazık ki geleneksel İslam anlayışı, Allah ın bu ve buna benzer yüzlerce emrini görmezden gelerek, Allah ın ipini anlaşılması zor ilan edip, her bilginin Kur’an da olmadığına inandığımız içindir ki, tek bir yumruk olmayı asla başaramadık. Bunu yapamadığımız gibi, Kur’an ın yolundan saparak, kendimize mezheplerin ve beşeri fı

Günümüzde İslam ı, Kur’an ı anlamaya çalışırken, öyle kaynaklardan, bilgilerden istifade ediyoruz ki, hiç sorgulamadan, düşünmeden Kur’an süzgecinden geçirmeden yaşamımıza geçiriyoruz. Ne yazık ki İslam ı, geçmişte de büyük bir çoğunluk böyle yaşamış, bugünde öyle yaşıyor. Bu konuya örnek olması adına, yazdığım yazıma bir kardeşimizin verdiği cevap üzerinde, sizleri düşünmeye davet etmek istiyorum. Bakın bir arkadaşımız, yazdığım yazıma karşılık ne yazmış. (Sen edille-i şeriyye diye bir şey duydun mu hiç? Ayrıca hiç kimse Kuran ayetlerini dizip dizip, bak şurada şu yazıyor, o zaman benim aklıma göre şu anlam çıkar, diyemez. DİYEN KİŞİ YA DİN SAPIĞIDIR YA ULTRA MEZHEPSİZDİR YA DA ÖZEL YETİŞTİRİLMİŞ BİR SİYONİSTTİR. SEN KURANIN AÇIKLAMASININ, SENİNİN MİNİCİK BEYNİNİN ALDIĞI KADAR OLDUĞUNU MU SANIYORSUN? Yürü git, burada çoluk çocuk kandıracağım diye uğraşma. Her önüne gelen din şarlatanı olmuş.) Yukarıdaki sözleri değerlendirdiğimizde, bizler şuan ki aklımız ve mantığımızla, Allah ın

Bu makalemde sizleri düşünmeye davet etmek istediğim, iki ayeti hatırlatmak istiyorum. Bu iki ayete günümüzde, öyle farklı anlamlar verilerek anlatılıyor ki, Allah'ın bizlere anlattığından çok farklı şeyler anlaşılıyor. Aslında bu ayetler yanlış, batıl inançlarımıza delil olarak gösterilmeye çalışılıyor. Önce birinci ayeti yazalım ve üzerinde birlikte düşünelim. Hucurat 1:  Ey iman edenler!  ALLAH'IN VE RESULÜNÜN  önüne geçmeyin. Allah'tan korkun. Şüphesiz Allah işitendir, bilendir. ( Diyanet vakfı meali) Bu ayeti tercüme edenlerin genel çoğunluğu, Resul diye geçen kelimeyi, peygamber diye çevirirler ama ben ayetin orijinalinde geçen tercümeyi özellikle yazdım. Bu ayete dikkat ettiyseniz Allah ve Resulü birlikte anılıyor. Sizce bunun sebebi nedir, hiç düşündünüz mü? Dikkatinizi çekmek istediğim ve ayette özellikle kullanılan kelime  RESUL   YANİ ELÇİ  olarak geçmesidir. Kur’an'ı tercüme eden genel çoğunluğun yaptığı gibi, ayetlerde geçen her  NEBİ  ve  RESUL  kelimes

Bir kardeşimiz yazıma verdiği cevabında, günümüze rivayet yolla ulaşan hadislerin İslam ı yaşamak adına, olmazsa olmazını anlatmaya çalışırken, bakın nasıl bir cevap vermiş yazıma. “KUR’AN IN BİR insan üzerinde nasıl uygulanması gerektiğini peygamber örnekliyor, bırak 600 sahifelik bir kitabı iki satır yazıyı onlarca insan farklı anlıyor...sadece tesettürü yüzlerce prof farlı tanımlıyor tesettürün nasıl olması gerektiğini, peygamber hanımları üzerinden insanlığa gösteriyor, ..kuranı İngilizce çevirin,yüz tane yabancı profa okutun..yüz çeşit ibadet türlü çıkacaktır...oysa dünyanın milyonlarca camisinde ibadetler aynı yapılır...dünyanın her yerinde hutbe vardır...dünyanın her yerinde akşam namazı üç rekattır...dünyanın her yerinde sünnet namazları vardır...bu peygambere itaattir....” Bizler eğer Allah a söz verip, Kur’an ın tamamına iman eden bir Müslüman isek, asla hiçbir ayete uygun olmayan, aklın ve mantığın kabul etmediği hiçbir söze de inanmamalıyız, hiçbir ayeti de gör

Bizler İslam ı yaşarken, acaba Allah ın Kur’an da emrettiği şekilde mi yaşıyoruz? Ya yanlış yaşıyorsak, bu ihtimali lütfen göz ardı etmeyelim. Hangimiz Kur’an ı anlayarak, kaç kez okudu? Bu soruyu kendimize lütfen soralım. Cevabınızı tahmin ediyorum. İbrahim suresi 52. ayeti sizlere hatırlatıp, sizlerin üzerinde düşünmenizi rica ediyorum. İbrahim 52: İŞTE BU, ONUNLA UYARILSINLAR, Allah’ın tek ilah olduğunu bilsinler, AKLI VE GÖNLÜ İŞLEYENLER DE İBRET ALSINLAR DİYE, insanlara yöneltilmiş bir TEBLİĞDİR. Allah bizlere öyle bir kitap göndermiş ki, bu kitap bizleri uyarıyor, yol gösteriyor. Çok daha güzeli ve düşündürücü olanı ise, aklı ve gönlü işleyenlerin, yani düşünenlerin, aklını kullananların ibret alacağını, doğru yolu bulacağı bir tebliğ olduğunu söylüyor. Bunu söyleyen bizlerin yaratıcısı, lütfen bunu unutmayalım. Bizlerin doğru yola ulaşmamız için, aklını kullanan kullarına gönderdiği bir rehber, doğru yolu bulmak adına verilen öğüt, TEBLİĞ olduğunu söylüyor. Peki, bizler neler