KUR'AN'A DAVET

  Bizler öyle bir din inanç yarattık ki kendimize, Allah’ın indirdiği Kur’an’dan uzak yaşayıp gidiyoruz. Çok daha kötüsü kendi inancımızdan, imanımızdan o kadar eminiz ki, karşımızdaki farklı inançları dinsiz hatta kâfir ilan etmekten çekinmiyoruz. Halbuki Allah, kimin en doğru yolda gittiğini yalnız ben bilirim diye, uyarmıyor muydu? Daha doğrusu bizler,  KENDİ İNANCIMIZDA, FARKLI İNANÇLARI YOK SAYACAK KADAR KAYBOLUYORUZ. BÖYLE YAPTIĞIMIZ İÇİNDE, HAKİKAT GERÇEK NAMINA ÇOK ŞEYİ KAÇIRIYORUZ. BU HATAYI YAPTIĞIMIZDAN, GERÇEKLERİ HAK OLANI GÖREMİYORUZ. YANİ DİNİMİZİ ANA KAYNAKTAN ÖĞRENMEDİĞİMİZDEN, OBJEKTİF BAKAMAMIYORUZ BÖYLECE HAK OLANI, BATILDAN AYIRAMIYORUZ. Biz Müslümanlarda Kitap Ehlinin düştüğü hatalara düştük. Allah’ın indirdiği vahiyden uzaklaştık ve gerçeklerin farkında olamadığımızdan  HAK İLE BATILIDA  ayıramıyoruz. Bu hatayı yapmaya devam edersek, mahşer günü hakkımızda verilecek hükümden de hiç memnun olmayacağımızı, lütfen unutmayalım. Kitap Ehli kendileri...

  Bu makalemin konusu, bizler Allah’ın istediği bir iman üzerinde miyiz, konusu üzerine olacak. Çünkü bizler genellikle sorumlu olduğumuz Kur’an’ı okuyarak değil, din adına anlatılan rivayetlere inanarak inancımızı yaşıyoruz. Özellikle dini konularda, eğer o konu hakkında doğru bilgi sahibi değilsek ve o bizlere anlatılanların doğru olduğuna bizleri inandırdıysalar, inanın O yanlış bilgi bile olsa, karşımızdaki kişiye zorla kabul ettirmek için ölümü bile göze alırız. Çünkü din, inanç insanların mayasında çok önemli bir yer tutar. Onun için Allah sakın sizleri Allah ile aldatmasınlar, yalnız benim vahyim Kur’an’a sarılın. Kur’an’ın sınırlarını aşarak sakın kendinize güvenilir Veliler edinip, onların sözlerinin/hadislerinin ardı sıra gitmeyin, çünkü güvenilecek Veliniz yalnız benim diye Rabbimiz boşuna birçok kez bizleri uyarmıyor. Bakın bu konu ile ilgili okuduğum bir makalede, Kur’an’ın bir Müslümana yetmeyeceğini, nasıl bir üslupla anlatıyor. “BİZE KUR’AN YETER DEMEK ZINDIKLI...

  Bu makalemde sizlerin, üzerinde düşünmenize vesile olmak istediğim konu,  ALLAH İLE KULU ARASINA GİRİLİR Mİ   sorusu üzerine olacak. Önce şunu söylemek isterim, Allah ile kulu arasında bir boşluk ara olduğuna inanıyorsanız, bu soruya vereceğiniz cevabınız elbette farklı olacaktır. Allah size şah damarından daha yakınım diyor ayetinde. Allah’ın kişi ile kalbi arasına gireceğini söylüyorsa, sizce Allah ile kulu arasına hiç kimse girebilir mi? Çünkü günümüzde yaşadığımız İslam inancına göre, Müslümanların yalnız tek başına İslam’ı Kur’an’dan yaşamalarının mümkün olmadığı, mutlaka bir bilge  VELİ  kişi ya da bir mezhebe tabi olmamız gerektiği, İslam’ı da bu kaynaklardan kişilerden ancak doğru öğrenirsek, yaşayabileceğimiz anlatılır.  Sizce bu doğru olabilir mi, İslam dininde RUHBAN sınıfı varmı ki, böyle bir yola başvuralım.  Doğru olsaydı, dinde böyle bölünmez ve de birbirimizle savaşmaz düşman olmazdık. Ayrıca Allah ile kulu arasına birilerini sokabili...

  Değerli dostlarım, yazılarımı okuyanlar bilir, makalemin konusunu genellikle bana verilen cevaplar oluşturur. Bunun nedeni, yaşadığımız İslam’ın ne derece Kur’an’dan uzak ve bizlere kurulan tuzaklarla dolu olduğunu göstermek adınadır. Gerçekten de içimize girmiş Müslüman görünümlü Yahudiler, Allah’ın dini İslam’ı Kur’an merkezinden çıkartıp, kendi batıl inançlarına benzetmeye çalışmışlar ve bunda başarılı da olmuşlardır. Makaleme başlamadan önce sizlere bir soru sormak istiyorum.  SİZCE O ÖRNEK İNSAN, HZ. MUHAMMED ALLAH’IN EMRETMEDİĞİ, KUR’AN’DA HİÇ BAHSEDİLMEYEN BİR ŞEYİ DİNİN, ALLAH’IN EMRİ DİYE ÜMMETİNE TEBLİĞ ETMİŞ OLABİLİR Mİ? Din Allah’ın dinidir ve Allah’ın Resulü dâhil, ALLAH’IN DİNDE HİÇBİR HÜKÜM ORTAĞI YOKTUR.  Bunu Rabbimiz Kur’an’da söylüyor. Allah’ın dinine hüküm ortağı yaptığımız  VELİLER, GAVSLA R varsa, onlarında hükümlerini dinin emri gibi yaşıyorsak, onları da Allah’ın yanında şefaatçi ediniyor onlardan yardım bekliyorsak, lütfen unutmayalım onlar...

  Biz Müslüman toplumu olarak, Allah’ın indirdiği İslam dinini yaşıyoruz diye öyle bir din yaşıyoruz ki, Allah’ın zerre kadar indirdiği dinle neredeyse hiç ilgisi yok.  Çünkü Allah’ın kitabı ile bulaşamadığımız için, ona güvenmediğimizi söylediğimizin farkında bile olamıyoruz. Bunu neden söylediğime gelince. Bir şeye inandığımızı söylüyorsak, bu ister din olsun isterse anlatılan herhangi bir konu olsun, onun hakkında mutlaka önemli ve kesin kanıtları, delilleri görmüş gönlümüz tatmin olmuş olması gerekir.  Onun için Allah düşün aklını kullan, yalnız Kur’an’ın ipine sarıl yoksa rezil bir hayat yaşarsın ey kulum diye uyarıyor. Örneğin bir insan, bir başka kişi hakkında delil kanıt olmadan bu kişi çok kötü bir insan, şöyle yapıyor böyle yapıyor diyorsa, bu ithamını kanıtlamasını isteriz ondan. Kanıtlayamıyorsa, sen bu kişiye iftira atıyorsun deriz, hatta böyle bir kişiyle arkadaşlıkta etmeyiz. Çünkü bu insan, aynı iftirayı bizlere de atar diyerek uzak dururuz. Sizlere s...