KUR'AN'A DAVET

  Geleneksel fıkıh İslam anlayışında, Kur’an ayetlerini herkesin anlayamayacağı, ayetleri Resulün rivayet hadisleri ya da fıkıh âlimlerinin açıklayabileceği kabul gören bir inançtır. Hâlbuki Allah Kur’an ayetlerini açıklamak bizim görevimizdir diyerek, ayetleri hiç kimseye muhtaç olmayalım diye, nice örneklerle açıkladığını Kur’an’da bildirmiştir. Ne yazık ki günümüz İslam anlayışında Kur’an değil, rivayetler şüphe duyulmadan araştırılmadan kabul ediliyor ve inanılıyor. Bu makalemde sizlere çok kabul gören, hatta bazılarının deyimiyle bunlara da ayetlere inandığımız gibi inanmalıyız, yoksa küfre düşeriz dedikleri Kütüb-i sitteden bir hadis örneği vermek istiyorum. Çok ilginç olanı ise bu rivayet hadisin, Bakara suresi 223. ayetin, ne maksatla indirildiğini açıkladığına inanılmaktadır . Önce ayeti yazalım. Bakara 223:   KADINLARINIZ SİZİN EKİNLİĞİNİZDİR. EKİNLİĞİNİZE DİLEDİĞİNİZ BİÇİMDE VARIN. KENDİNİZ İÇİN (GELECEĞE HAZIRLIK OLARAK) GÜZEL DAVRANIŞLAR TAKDİM EDİN. ALLAH’A KARŞI GELMEKTE

Kur’an’da şefaat konusunu doğru anlayabilmek için, önce KUR’AN’A bakıp, bu konu hakkında ne söylüyor önce onu inceleyelim. Bu yazıyı yazmama  NEDEN OLAN BİR KARDEŞİMİZ Resuller, din ulemaları, Veliler ve şehitler şefaatçidir demişti.  Acaba bu düşünceyi Kur’an onaylıyor mu? Zümer 44: De ki: “ŞEFAAT, TÜMDEN VE SADECE ALLAH’INDIR. Göklerin ve yerin mülkü/yönetimi Onun dur. Sonunda O’na döndürüleceksiniz. Şimdi soruyorum sizlere, bu ayet sizce açık değil mi? Evet çok açık ve net tek affedici, bağışlayıcı yalnız benim diyor Rabbimiz. Allah bunu söyledikten sonra, Kur’an’da başka bir ayetinde, şefaat yani affetme, bağışlama yetkisini başkasına verir mi? Elbette hayır, bunu söylemek Kur’an’da çelişki yaratır. Bakara 123:  Kimsenin kimse yerine bir şey ödemeyeceği, kimseden fidye kabul edilmeyeceği, ŞEFAATİN HİÇ KİMSEYE YARAR SAĞLAMAYACAĞI ve onların hiçbir yardım göremeyecekleri o günden korkun. Bakara 48:  Ve korkun o günden ki, hiçbir benlik başka bir benliğin herhangi bir şeyi için ka