KUR'AN'A DAVET

Bir arkadaşım Hadid suresi 22. ayeti örnek vererek, İnsan hayatının tüm evreleri ve yaşanılan her şey, daha önceden yazılmış ve bizlere biçilen rolü bizler oynuyoruz şeklinde bir açıklama yapmıştı. Bende bu düşüncenin, inancın bahsettiği ayetle hiç bir ilgisinin olmadığını ve bu inancın Kur’an öğretisine ters düştüğünü anlatmak maksadıyla, kendisine aşağıdaki yazı ile cevap verdim. Bizlere öğretilenleri, Kur’an ayetlerinden kelimeleri cımbızlayıp, işte bakın aslında ayet bundan bahsediyor şeklinde, delillendirmeye çalışırsak, her zaman o acımasız ve insafsız nefsimizi tatmin için bir şeyler buluruz. Ama gayemiz Allah’ın ne söylediğini anlamak olunca, hiçbir etki altında kalmadan Kur’an’a bakarsak, gerçekleri apaçık ve detaylı görürüz. Acaba arkadaşımızın söylediği gibi bir insanın tüm yaşamı, yapacağı her iyilik ya da kötülük, daha doğmadan yazılmış, bizler yazılanımı yaşıyoruz? Gelin bu düşünceyi Kur’an’a soralım, bakalım ne cevap verecek. Arkadaşımız bakın bu ayetten b...

Bizler öyle bir yaşam sürüyoruz ki, adeta nefislerimizin, duygularımızın esiri olmuşuz. İşimize gelen bir haberi hiç araştırmadan, sormadan kabul ediyor ve yakın dostlarımıza da bu haberi yaymakta bir sakınca görmüyoruz. Duyduğumuz ama doğruluğuna şahit olmadığımız, emin olamadığımız sözleri çevremize hiç çekinmeden anlatmamız sizce doğrumu? Ya bizlerin emin olamadığı ama çevremize doğruymuş gibi anlattığımız sözler yalan ve iftiraysa, bu durumda bizlerin durumu ne olacak? Sanırım böyle bir korkumuz yok. ÇÜNKÜ KUR’AN İLE BAĞIMIZ YOK DA ONDAN.  Bizler eğer Kur’an a iman ettiğimizi söyleyen Müslümanlardan sak, şahit olmadığımız bir sözü asla bir başkasına doğruymuş gibi anlatamayız. Hele hele bizler, karşımızdaki bir insanın imanı konusunda, bu kişi dinsiz, günahkâr şeklinde bir sözü hiç kimseye söyleyemeyiz. Gıybet, dedikodu ölmüş bir kardeşinizin etini yemekle örneklendirilmişse Kur’an da, lütfen birilerinin dayatmaları ve etkisiyle, emin olmadığımız kişilerin hakkında yor...

Bugünkü makalemin konusu, ibretlik örneklerle bizleri bilgilendiren, cahiliye toplumunun yaptığı yanlışlar konusunda bizleri uyaran, ama ne yazık ki bizler dersler alamadığımız içinde, aynı yanlışları yaptığımız çok önemli ayetleri sizlerle paylaşarak, üzerinde sizleri düşünmeye davet etmek istiyorum.  Bakara 8–9–10–11–12–13–14–15: İnsanlardan bazıları inanmadıkları halde, “ALLAH'A VE ÂHİRET GÜNÜNE İNANDIK” derler. ALLAH'I VE İMAN EDENLERİ ALDATMAYA ÇALIŞIYORLAR. Hâlbuki onlar kendilerini aldatıyorlar da bunun farkında değillerdir. ONLARIN KALPLERİNDE BİR HASTALIK VARDIR. Allah da onların hastalığını arttırmıştır. YALAN SÖYLEDİKLERİNDEN DOLAYI, ONLARA ACI VEREN BİR AZAP VARDIR. Onlara, “Yeryüzünde bozgunculuk yapmayın!” denildiğinde, “Biz ancak ıslah edici kimseleriz” derler. ONLARIN BOZGUNCU OLDUKLARINI İYİ BİLİN. LÂKİN ONLAR BUNUN FARKINDA DEĞİLLERDİR.  Onlara, “İnsanların iman ettiği gibi siz de iman edin!” dendiğinde, “BİZ HİÇ BEYİNSİZLERİN İMAN ETTİKLERİ GİBİ İM...

Cuma hutbesinde vaiz cemaate seslenerek, nerede gençlik, neden aramızda yok diye sitemde bulundu. Devamında da nerede yanlış yapıyoruz da, bu gençlik bu toplumun arasında yok diye de ekledi. Gerçekten de nerede yanlış yapıyoruz da dinamik, akıllı, özgür sorgulayıp düşünebilen gençliği camilerde göremiyoruz? Evet, nerede yanlış yapıldı da, camilerden din konuşulan topluluklardan gençlik uzaklaştı.  Aslında bu soruyu kendilerine sormaları gerekenler, kendilerinin din adamı olduğunu söyleyen ve dini yalnız kendilerinin doğru anlatacağına toplumu inandıranlar olmalı.  Halbuki İslam dininde ruhban sınıfı yok, bunu Kur'an söylüyor. Yani Allah'ın vahyini her Müslüman bizzat kendisi Kur'an'dan okuyup tebliğ alacak ve hayatına geçirecek demektir. Bu durumda İslam dininde din adamı diye bir sınıfında olmadığını, neden söylemiyoruz?  Demek ki çok büyük yanlışlarımız var, demeleri gerekmiyor mu?   Bu sözleri neden söylediğime gelince. Din konusunda herhangi bir konuda konuş...

Bizler eğer Kur'an'a iman ettik ve Müslüman olduk diyorsak, Allah'ın bizlere rehber olsun diye gönderdim dediği Kur’an'ı, tüm batıl bilgilerden sıyrılıp ayetleri anlayarak ve üzerinde düşünerek imtihanımızı vermeliyiz. Çünkü bu yolu öneren, mülkün sahibi Allah'tır. Allah anlaşılması zor, herkesin anlayamayacağı detaysız bir kitap olarak Kur'an'ı göndermiş olsaydı, biz ayetler üzerinde düşünemez ve bu Kur'an bizlere rehberde olamazdı. Çok daha ilginci Allah, sizleri Kur'an'dan sorumlu tutuyorum demedi. Bu yalanları söyleyenlere, lütfen itibar etmeyelim. Bu Dünyada imtihanda olduğumuzu söylüyorsak, bu imtihana bizzat kendimizin hazırlanması gerektiğinin bilincinde olmalıyız.  YANİ İMTİHANIMIZI BAŞKALARINA HAVALE ETMEKLE, ALDIĞIMIZ RİSKİN BÜYÜKLÜĞÜNÜN KORKUSUNU, HEM BEDENİMİZDE HEM DE RUHUMUZDA HİSSETMELİYİZ.  Birileri siz Kur’an'dan anlayamazsınız, hüküm çıkartamazsınız diyerek, Allah ile aramıza girmeye çalışıyor ve bizleri kendi beşeri kit...

Geçenlerde, İslam dininde şefaat konusunu anlatan, bir kitapçık dağıtılıyordu aldım ve okudum. Bu kitapçıkta anlatılan şefaat konusundan, sizlere önce örnekler vermek istiyorum. Daha sonrada anlatılan şefaatin, Allah’ın emrettiği şefaatle aynı olup olmadığını, yine Kur’an’ın rehberliğinden faydalanarak karşılaştıralım, anlamaya çalışalım. Çünkü Allah’ın şefaat konusunda yaptığı çok net açıklamalar var Kur’an da. Kitapçıkta şefaat sözcüğünü tarif ederken, bakın şu açıklamalar yapılmış, adeta inançlarına delil, kanıt yaratabilmek adına. “BİR BAŞKASI ADINA RİCADA BULUNMAK, BİR SUÇLUNUN AFFEDİLMESİ İÇİN ARACI OLMAK, BİRİNE YARDIMCI OLMAK, BİRİNİN ÖNÜNE DÜŞÜP İŞİNİ GÖRMEYE ÇALIŞMAK, BİRİNİN ARACILIĞINI İSTEMEK, MADDİ VE MANEVİ BİR İMKÂNI ELDE ETMEK İÇİN YETKİLİ NEZDİNDE ARACILIK YAPMAK, İHTİYAÇ SAHİBİ İÇİN İYİLİK ETMEK” MANALARA GELİR.” Söyledikleri tarif edilen şefaat ile gelin birde Kur’an’ın genel anlamda bahsettiği şefaatin anlamına bakalım ve söylenenlerle karşılaştıralım. Eğer Alla...