KUR'AN DA GEÇEN EVLATLIK KONUSU VE DOĞRU BİLİNEN YANLIŞLAR.

Değerli din kardeşlerim, bugün sizlerle İslam dininde evlatlık edinme konusunu konuşmak ve sizleri bu konuda Kur'an merkezli düşünmeye davet etmek istiyorum. Konu çok önemli, onun için detaylı yazmak zorunda kaldım, uzun bir yazı oldu. Lütfen sabırla okuyunuz. Günümüzde hiç bahsedilmeyen, hatta konuşulmaktan sanki kaçınılan bir konu gibi geldi bana, evlatlık konusu. Yaptığım araştırmalarda ise geleneksel İslam'ın uyguladığı ile Kur’an'ın söylediklerinin çeliştiğini üzülerek gördüm. DEMEK Kİ ÜLKEMİZDE YETİMLERİ EVLATLIK ALMAKTA ŞÜPHELERE DÜŞÜREN, KAFALARININ KARIŞMASINA SEBEP OLAN DÜŞÜNCELER VAR Kİ, GÜNÜMÜZDE DEVLETİN YETİMHANELERİ AĞZINA KADAR DOLU. Bizlerde tıpkı İslam'ı yaşarken yaptığımız gibi, doğruluğundan emin olmadığımız rivayetlere inanarak, araştırma yapmadan kabul etmişiz tüm yanlışları. Gazetelerde okuyoruz, devlet yetiştirme yurtlarında ortaya çıkan olaylar, toplum olarak bizleri üzüyor. Acaba tüm bunlardan toplum olarak, bizler sorumlu değil miyiz? Akıl ve mantık dini olan İslam'ı yaşarken, ne yazık ki aklını kullanmaya gerek duymayan bizler, ne hale getirmişiz güzelim dinimizi. İsterseniz önce, Allah sizlere her konudan bahsettim ve de nice örnekler verdim dediği Kur’an'a bir bakalım, bu konuda neler söylüyor bizlere. 

 

Ahzap 4: Allah, bir adamın göğüs boşluğunda iki kalp yaratmamıştır. Zıhar yaptığınız eşlerinizi sizin anneniz yapmamıştır, EVLATLIKLARINIZI DA SİZİN OĞULLARINIZ KILMAMIŞTIR. Bu konularda söylediğiniz sözler, ağızlarınızın bir lakırdısıdır. Allah, hakkı söyler ve O, gerçek yola kılavuzlar. 

 

Ayette nelerden bahsediliyor, önce onu anlamaya çalışalım. Tabiat kanunlarına atıfta bulunarak, gerçeklerin asla değiştirilemeyeceğini, önce üstüne basa basa söylüyor Allah. Siz hiç iki kalpli insan gördünüz mü diyor. Örneğin Zıhar yaptığınız eşleriniz derken, boşanabilmek için kendi nefislerinizde yarattığınız bahanelerle, evlendiğiniz kadını annesi gibi kimse göremez diyor, buda Allah'ın kanununa aykırıdır örneğini veriyor. Örneklere dikkat ediniz lütfen. Ayet bizleri önce tabiatın değişmez kanunlarında, bir hikmet aramamızı ve bunu kabul etmemizi, kendimizle de karşılaştırmamızı özellikle anlatmaya çalışıyor. Tabiat kanunlarına ters hareket etmeninde, yanlışlığını hatırlatıyor bizlere. Evlatlık konusuna da açıklık getiriyor ve evlatlıklarınız sizin gerçek soyunuzdan gelen evladınız olmadığı gerçeğini unutmadan, onlara sahip çıkın, evlatlarınız ile birlikte büyütürken bu farklılığı onlara yaşatmayın adaletli olun uyarısını da ayetten anlamalıyız. Bakın ayet, evlatlığı yasaklamıyor, tam tersine açıklama yapıyor. DEMEK Kİ İSLAM'DA EVLATLIK KONUSU, BİRİLERİNİN SÖYLEDİĞİ GİBİ YASAK DEĞİL, TAM TERSİNE KURALLAR KONARAK DÜZENLENEN, ÖNEMSENEN BİR KONUYMUŞ, BU AYETTENDEN BUNU AÇIKÇA ANLADIK.

 

Konuyla ilgili düşünmeye devam edelim. Evlatlık aldığımız fakir ya da kimsesiz bir çocuğu dünyaya getiren kimdir, kendi annesi ve babası? Tabii ki Rabbimiz o insanı dünyaya getirdiği ortamda, ne maksatla getirdiğini bizler bilemeyiz. Bir imtihan mı vardır, yoksa ibret mi vardır bizlere, bunu sorgulama ve anlama kabiliyetine de sahip değiliz? İşte bizler bunu sorgulamaya kalktığımızda, işin içinden çıkmamız mümkün olmayacaktır. YANİ DÜZENİ BİZ KURMADIK, OLAYLARIN OLUŞUMUNDA DETAYLI BİLGİMİZ OLMADIĞINDAN, SEBEP SONUÇ İLİŞKİSİNİ BİZLER DOĞRU KURAMAYABİLİRİZ. 

 

Ayete devam edelim. Ayetin son kısmında da evlatlıklarınızı sizin oğullarınız kılmamıştır diyor. Tam bu esnada tekrar düşünelim. Evladı olmayan aileleri bir düşünün, nasıl çırpınıyorlar evlatları olsun diye, hatta ne kadar tedavi görüyorlar ama olmuyor. Düşünün lütfen, herkesin evladı olduğu bir düzen olsaydı, sizce evladı olmadığında çırpınışın, arzunun ve bu duygunun ne demek olduğunu bizler en azından izleyebilecek, ya da hissedebilecek miydik? Elbette hayır. Her kez sağlıklı yaşasa bu dünyada, sağlığın kıymetini bilen olur muydu? Değerli arkadaşlarım, Rabbimiz de verdiğim örnekler doğrultusunda bazı duyguları bizlerin tatmamızı, hatta o acıyla imtihandan geçmemizi istiyor. Hepsi bir imtihan. DEMEK Kİ ALLAH, ALDIĞIMIZ EVLATLIKLARIN KENDİ ÇOCUĞUMUZ OLMADIĞINI, BİR BAŞKA ANNE BABANIN, BİZLERE EMANETİ OLDUĞUNU, HİÇBİR ZAMAN UNUTMAMIZI İSTEMİYOR. Ayetin sonunda da bakın ne söylüyor. Bu konuda söylediğiniz sözler, ağzınızın bir lakırdısıdır diyor. Örneğin çocuğun gerçek ailesini unutturup, gerçeklerin saklanması asla istenmeyen bir davranış olduğunu görüyoruz. Allah bu konuyla ilgili de, bakın ne söylüyor.

 

Ahzap 5: EVLATLIKLARINIZI ÖZ BABALARINA NİSPET EDEREK ÇAĞIRIN! Böyle yapmanız Allah katında adalete daha uygundur. Eğer onların babalarını bilmiyorsanız, o takdirde onlar sizin din kardeşleriniz ve dostlarınızdır. Yanılarak işlediğiniz şeyde, üzerinize günah yoktur; FAKAT KALPLERİNİZİN KASTETMİŞ OLDUKLARI MÜSTESNA. Ve Allah Gafûr ve Rahîm'dir. 

 

Bakın ne diyor Allah, evlatlık edindiğiniz kimseleri öz babalarını nispet ederek çağırın. Bu sözlerle ne anlatılmak isteniyor, babalarına nispet ederek sözüyle? Öz babalarını unutturmadan, babalarının verdiği isim ve lakapla çağırmamızı istiyor. Nispet kelimesinin anlamı bağıntı, ilgi, ilgili anlamındadır, bu ne olabilir? Babalarının taktığı isim, lakap günümüzde ise soyadı gibi. Ayette açıklık getiriyor Allah, bu şekilde yapılmasının daha doğru, adaletli olacağını belirtiyor bizlere. Neden diye sorduğunuzda ise, onu dünyaya getiren aileye saygı ve hiç tahmin edemediğimiz, belki şu anda aklıma gelmeyen ama bir gün anlayacağımız, Yaradan'ın düzeninin gerçekleri diyebiliriz. Kur’an her şeye, açıklık getirdiğini boşuna söylemiyor. Bakın kafamızda beliren sorulara hemen devamında cevapta veriyor. EĞER BABALARI BELLİ DEĞİLSE, YANİ AİLERİ BİLİNMİYORSA, demek ki ayetin başlangıcında babalarına nispet şartı ortadan kalkıyor. Yalnız bir şartla, yeri geldiğinde bu durumu ona söylenmesini istiyor. Bu durumda olanların eğer yanında öz evlatlarınız varsa bilmesi gerektiğini, çünkü onlar birbirlerinin din kardeşidir diyor. Ayetin son bölümünde evlatlık aldığımız çocuklarla ilgili bir konuya dikkatimizi çekiyor ve onlara karşı düşüncelerimiz konusunda bizleri uyarıyor Allah.

 

Evlatlıklarınıza, yanlışlıkla yaptığınız davranışları affederim, ama KALPLERİNİZİN KASTETMİŞ OLDUKLARINI, YANİ ONLAR HAKKINDA İÇİNİZDEN KÖTÜ DÜŞÜNCELERİNİZ VARSA, AFFETMEM DİYOR. Bakın ne kadar önemli bir konuda Allah bizleri uyarıyor ve diyor ki, evlatlık olarak aldığınız kız yada erkek çocuklar, belki sizin evlatlarınız değil, ama onları kendi evladınız gibi görün ve kalplerinizde, kafanızda onlara karşı art niyet kötü düşünce sakın olmasın diyor. Bu konu göz ardı edilerek, kız yada erkek belirli yaşa geldiğinde, evde namahrem olur diyerek, evlatlık almanın İslam dininde ne yazık ki yasaklandığı anlatılmaktadır. HALBUKİ AYET ASLA BUNDAN BAHSETMİYOR, TAM TERSİNE BİRLİKTE YAŞARKEN SAKIN AKNIZDAN KÖTÜ BİR ŞEY GEÇMESİN DİYE UYARIYOR. AYRICA BU UYARI, EVLATLIK ALDIĞINIZ ÇOCUKLAR, KENDİ ÇOCUĞUNUZ OLMADIĞI İÇİN, ONLARLA BÜYÜDÜĞÜNDE EVLANABİLİRİM DİYEREK, ONLAR İÇİN SAKIN AKLINIZDAN BÖYLE KÖTÜ DÜŞÜNCELER GEÇİRMEYİN, DİYEDE ALLAH UYARIYOR.  Günümüzde ne yazı ki, evlatlıklarınızla evlenebilirsiniz, İslam buna izin veriyor diyenleri çok duyarsınız. BU DÜŞÜNCE VE İNANÇ İSLAM'A ATILAN İFTİRADIR.

 

BİR ARKADAŞIMIZ EVLATLIK ALMIŞTI VE İLK OKULA BAŞLARKEN, PİSİKOLOG KONTROLÜNDE YAVAŞ YAVAŞ EVLATLIK OLDUĞUNU SÖYLEDİLER. ÇOCUĞUN TEPKİSİ BENİ ÇOK DUYGULANDIRMIŞTI. " İYİKİ BENİ EVLATLIK ALMIŞŞSINIZ." Bundan güzel duygu olabilir mi? Evlatlık olduğundan geç haberi olan çocukların, büyük bir yıkımla olayı kabul etmeleri zor oluyor. DEMEK Kİ BU BİR GERÇEK VE DOĞRU OLANDA, ONA ZAMANINDA SÖYLEMEK OLDUĞU ÇIKIYOR ORTAYA. Kur’an'da bu iki ayet çok açık bir şekilde evlatlık konusunu açıklıyor, yani evlatlık İSLAM DİNİNDE YASAKLANMAMIŞ, TAM TERSİNE BİR DÜZENE SOKULMUŞTUR. Şimdide günümüzde bu konu nasıl algılanıyor, bu ayetleri nasıl yorumluyorlar, daha doğrusu acaba bu ayetleri görmezden gelip, her zaman yaptığımız gibi beşerin rivayetlerine göre mi davranıyoruz bu konuda, ona bakalım. Şöyle bir araştırdığımda, doğrusu çok üzücü şeylerle karşılaştım. Bu konuda yazılmış bir yazıdan, bir alıntı yapmak istiyorum.

"İSLAM, KİMSESİZ, BAKIMA VE YARDIMA MUHTAÇ OLAN ÇOCUKLARA SAHİP ÇIKILMASINI TEŞVİK ETMİŞTİR. ANCAK BİR ÇOCUĞU GERÇEK ANA-BABASIYMIŞ  GİBİ BÜYÜTÜP, ONA ANA-BABA DEDİRTMEK. ONU AİLE FERTLERİ ARASINA ALMAK VE VARİS YAPMAK, İSLAM'DA YOKTUR. BU BİR CAHİLLİYE ÂDETİDİR. BU ŞEKİLDE EVLATLIK ALLAH'IN HÜKMÜNE KARŞI ÇIKMAK DEMEKTİR."

Değerli arkadaşlarım, yukarıdaki iki ayeti lütfen hatırlayın. Ayetlerin içinde bahsettiğimiz evlatlıkların, gerçek ana baba şefkatiyle büyütülmesine ve aynı aile ortamında bulunmasına karşı çıkan tek bir söz duydunuz mu? Evlatlıkların, anne yada baba demesine yasak getiren, tek bir kelime var mı ayetlerde? Yada evlatlıklarını varis yapmayın, onlara miras bırakmayın diyor mu? Elbette yok. İslam dini şefkat dinidir ve bu söylenenler İslam a uygun sözler değildir. Küçücük bir çocuğa, sen bana baba deme, anne deme dememizin normal olduğunu söyleyen bir inanç asla Allah'ın inancı olamaz. Allah, çocuk belirli bir yaşa geldiğinde ona tüm gerçeklerin söylenmesi isteniyor. 

 

Ayetlerde özellikle İkaz edilen ve uyarılan, evlatlık aldığınız çocuğun, ailesi belliyse belirli yaştan itibaren babasına nispetle çağrılması ve onun gerçek anne yada babalarının unutturulmaması anlatılmıştır. Hatta daha sonra hatırlatacağım Bakara suresi 220 ayette bu sözlere daha da açıklık getiriyor, onu da göreceğiz. Burada istenen şey aile reisinin unutmaması gereken, o evladın gerçek babasını, ailesini unutturmadan yetiştirmesidir. TABİİ Kİ BU O EVLADIN AKIL BALİ OLDUĞUNDA, BU BİLGİLERİN DOKTOR KONTROLÜNDE SÖYLENMESİ EN DOĞRUSU OLACAKTIR. Yoksa küçücük bir çocuğa senin baban başka birisi gibi sözlerle, onun idrak edemeyeceği şeyleri söylemek doğru değildir, çünkü İslam dini akıl, mantık ve şefkat dinidir. Bizler namazı ve orucu nasıl belirli yaşa geldiğinde çocuklarımıza öğretiyorsak buda aynıdır, zamanı geldiğinde söylenmelidir. Yukarıdaki alıntı sözler, Kur'an'ın onay vereceği bir inanç asla değildir. O çocuğun aile içinde ayrım yapılmadan büyütülmesi için, ana ya da baba demesinde Rabbimizin bir yasağı asla olmamıştır, bunun tersini söylemek Kur’an öğretisine İslam'ın güzelliğine, hoşgörüsüne ters düşer.

 

Kur’an'dan uzaklaştığımızda, Kur’an'ın onay vermediği rivayetlerin, sanı sözlerin peşinden gittiğimizde, İslam toplumu ne hallere düşürülüyor. Düşünün lütfen, İslam öyle bir dindir ki, KALPLERİN KIRILMASINA ASLA MÜSAADE ETMEZ. Köleliğin olduğu  ilk zamanda bile, Köle ve cariyelere bu şekilde hitap edilmesini istemez Allah. Onlar ile birlikte aynı sofrayı paylaşmamızı ister. Böylece kölelik, yavaş yavaş inen ayetlerle ortadan kaldırılmıştır, onu da söylemek isterim. Ama aklını zerre kadar kullanmayan birisi çıkıyor ve evlatlığı kendi evlatlarının arasına almanın, İslam'da olmadığını söyleyebiliyor. BU NE CÜRET, BU NASIL BİR İFTİRA, ANLAMAK MÜMKÜN DEĞİL. Bu konuda bir ayet örneği veriliyor ve bu ayete göre de evlatlığın yasaklandığı söyleniyor. "Muhammed, içinizdeki adamlardan hiç birinin babası değildir" Ahzab 40

 

Bu ayet örnek verilip, evlatlık yasaklanmıştır deniyor.  Bu ayetle evlatlık edinmenin kalktığını söylemek, Allah'ın ayetini tahrif etmek ve Allah'a iftira atmakla aynıdır. Bundan önceki 37. ayette de açıklanan şey yalnız ve yalnız evlatlıkların kan bağı olan evladı ile aynı olmadığını göstermek için verilen bir örnektir. Bu ayet ile evlatlık kaldırılmıştır sözünü söylemek, yukarıda bahsettiğim ve ayrıca birçok ayeti görmezden gelmek demektir. Gelelim varise, yani  evlatlıkta miras konusuna. Bu konuda ne yazık ki günümüzde başlı başına yanlış anlaşılan bir konu. Fazla konuya girmeden bahsetmek istiyorum. Kur’an miras konusunda ilk önce istediği vasiyettir. Evlatlıklara/yetimlere miras bırakılmayacağını söyleyenler, ayetlerden habersiz insanlardır. Bakın Allah ne diyor.

 

Nisa 8: YAKINLAR, YETİMLER VE YOKSULLAR MİRAS TAKSİMİNDE HAZIR BULUNURSA, BUNDAN ONLARI DA RIZIKLANDIRINIZ VE ONLARA GÜZEL SÖZ SÖYLEYİNİZ.

 

Bu konu ile ilgili araştırma yaparken, şöyle bir yazı ilişti gözüme, Allah evlatlık edinmeyi kaldırmıştır diye. Hâlbuki gelen ayetin başında ne diyordu, "EVLATLIKLARINIZI ÖZ BABALARINA NİSPET EDEREK ÇAĞIRIN!." Demek ki kalkmamış ama babaları unutturulmasın demiş. Bu inancında, doğru olmadığının kanıtıdır bu ayet. Çünkü bazı yazılarda evlatlık hukukunun lav edildiği yazılmış, hâlbuki kaldırıldığı değil, düzene sokulduğu, açıklık getirildiği Kur’an'dan açıkça görülmektedir. Şimdide Ahzab suresi 37. ayete bakalım. Bakın bu konuda da Rabbimiz nasıl bir açıklama yapmış ve detay getirmiş evlatlık konusuna. 

 

Ahzap 37:  ZEYD O KADINDAN İLİŞİĞİNİ KESİNCE ONU SANA NİKÂHLADIK Kİ, EVLATLIKLARI EŞLERİYLE İLİŞKİLERİNİ KESTİKLERİNDE, MÜMİNLER İÇİN O KADINLARLA EVLENMEDE BİR GÜÇLÜK OLMASIN. ZATEN ALLAH'IN EMRİ YERİNE GETİRİLMİŞTİR.

 

Allah çok fazla insanın belki karşılaşmayacağı bir konu için bile, nasıl ince bir açıklık getiriyor, konuyu daha iyi anlayabilmemiz için. Allah evlatlıkların eşleri ile ilişkilerini kesmeleri, yani boşanmaları halinde, dikkat edin ince ve hassas bir detay, boşandıkları eşleriyle evlenmesini serbest bırakıyor, sakınca görmüyor. LÜTFEN YANLIŞ ANLAMALYALIM, EVLATLIĞIYLA EVLENMEKTEN BAHSETMİYOR. EVLATLIĞIN BOŞADIĞI EŞİYLE EVLENMEKTEN BAHSEDİYOR. BU ÖRNEĞİ VEREN ALLAH, EVLATLIK OLARAK YETİŞTİRDİĞİ BİR ÇOCUKLA, BÜYÜDÜĞÜNDE EVLENMESİNE İZİN VERSEYDİ, ONUNDA ÖRNEĞİNİ KUR'AN'DA VERİRDİ. AMA ASLA BÖYLE BİR İZİN YOKTUR. Burada ne demek isteniyor onu açalım önce. Hani Allah Kur’an'da, kimlerle evlenemeyeceğimiz konusunda açıklık getirirken, kendi oğlumuzun boşadığı eşlerinden de bahsediyor ve evlenemezsiniz diyordu. Nedeni oğlu ile kan bağı ilişkisi daha önce kurulduğundan, evlenmeyi yasaklamıştı. Gelelim ayette izin verilmesinin nedenine. Burada evlatlık aldığımız erkek çocukla, herhangi bir kan bağı olmadığından, boşadığı eşiyle evlenilmesinde bir sakınca olmadığı konusunda açıklama getiriyor. TEKRAR ETMEK İSTİYORUM, EVLATLIĞI İLE EVLENİLMESİNDEN BAHSETMİYOR, SAKIN KARIŞTIRMAYALIM. Evlatlığının boşandığı karısından bahsediyor. Böylelikle gerçek kan bağı olan evladı ile evlatlığı arasındaki farkı, hassas bir şekilde örnek vererek açıklıyor. LÜTFEN DİKKAT, HİÇBİR AYETTE EVLATLIKLARINIZ İÇİN, EVİN İÇİNDE BİRLİKYE YAŞAYAMAZSINIZ, BELİRLİ BİR YAŞTAN SONRA NAMAHREMDİR SÖZÜNÜ ÖZELLİKLE KULLANMIYOR. Tam aksine onlar birbirinin din kardeşidir yakıştırması ile bazı şeylerden özellikle bahsetmiyor. Ne gibi derseniz, birbiri ile evlenip evlenemeyeceğinden özellikle söz etmiyor. İSLAM AKIL VE MANTIK DİNİDİR. ZAMANA MEKANA VE YAŞAM ŞARTLARININ GETİRDİĞİ OLAYLARIN AKIŞINA GÖRE HAREKET ETMEK GEREKEBİLİR. Lütfen İslam'ı kendi nefislerimizde oluşan sapkın düşüncelerin ışığında, kendimizce şekillendirmeyelim, hata ederiz.

 

Her şeyden örnekler veren Rabbimiz, bu konuda bence bizlere rahmetini, bağışlayıcılığını, istisnasını, şefkatini gösteriyor. Biliyorum bu sözlerime itiraz edecek karşı çıkarak, birbirlerine nikâh düştüğünü söyleyecekler olacaktır. Ama tam bu sırada size, yine Allah'ın Elçisinin yaşantısından örnek vermek istiyorum. Allah boşuna Resulüm sizler için güzel bir örnektir demiyor. Hz. Ali'yi Allah'ın Resulü beş yaşından itibaren yanına almış, evinde büyütmüş ve kendi kızıyla evlendirmiştir. ALLAH'IN ELÇİSİNİN DE AYNI ŞEKİLDE, EVLATLIK OLARAK BÜYÜDÜĞÜNÜ UNUTMAYALIM. Belli yaştan sonra, hiçbir zaman evden uzaklaştırılmamıştır. Aile efradından uzak bırakılmamış, tam tersine ailenin tüm fertleri ile birlikte yaşamışlardır. Herhalde biraz önce söylediğim sözü, şimdi daha iyi anlamış olmalısınız. Resullerin hayatı, yaşamı bizler için örnektir, lütfen bunları unutmayalım. Allah bu örnekleri bizzat Resullerine yaşatarak, bizlere dersler vermiştir. RABBİMİZ BİR ŞEYDEN ÖZELLİKLE BAHSETMİYORSA, ONDA MUTLAKA BİR RAHMET, BİR GÜZELLİK ARAMALI VE KENDİ KAFAMIZDAN FİKİRLER YÜRÜTMEMELİYİZ, DÜŞÜNCESİ ÇIKIYOR ORTAYA.  Tabi Kur'an'ı yetersiz görenler, batıl ve rivayet inançlarını dine sokmaya çalışarak, bakın şunlar yada bunlar Kur'an'da yok, demek ki her şey Kur'an'da olmuyormuş diyerek, Allah'ın biz kullarına bu rahmetini, kolaylığını görmezden geliyorlar. EVLATLIK ALMAYI YASAKLAYAN ZİHNİYET BATILI, HURAFEYİ DİNE SOKMAYA ÇALIŞANLARIN ZİHNİYETİDİR, LÜTFEN ONLARIN ALDATMACASINA KANMAYALIM.

Allah Kur’an'da öyle detaylara girmiş ki, bakın nasıl bilgiler vermiş. Aynı anneden emen sütkardeşlerin, birbiri ile evlenemeyeceği uyarısını yapmış. Yolda kasıla kasıla yürümeyin, uyarısında bile bulunmuş. Kadın boşandığında, tekrar evlenmesi için geçen süre konusunda da bilgi vermiş. Bizlere mirasımızı nasıl dağıtacağımız ayrıntısından bahsetmiş, en ince detayına kadar girmiş. Su bulamadığımızda nasıl abdest alacağımızı izah etmiş. Bir bebeğin kaç ay süt emmesi gerektiği bilgisini dahi bizlere bildirmiş. Lütfen dikkat ediniz, namaz kılarken, dua ederken okuyacağımız duanın ses tonunu dahi söylemişse Kur’an da, MÜSAADE EDİN DE, RABBİMİZ EVLATLIK ALINAN ÇOCUKLAR, EĞER AİLE İÇİNDEKİLERE NAMAHREM OLSA, BİRLİKTE YAŞAMALARI YASAK OLSA, MUTLAKA BU KONUDA DA AÇIKLAMA GETİRİR, BİZLERE BİLDİRİRDİ. Lütfen Bakara suresi 220. ayeti okuyunuz. ÇOK DAHA İLGİNCİ, KUR'AN ÖRNEĞİNİ VERDİĞİ GİBİ, EVLATLIĞI BOŞANDIĞINDA, EŞİYLE EVLENİLEBİLECEĞİNİN AÇIKLAMASINI YAPAN ALLAH, EĞER EVLATLIK ALDIĞINIZ ÇOCUKLARLA, BÜYÜDÜĞÜNDE EVLENİLMESİNE İZİN VERSEYDİ, ONUNDA ÖRNEĞİNİ MUTLAKA VERİRDİ. LÜTFEN SAPIK  DUYGULARIMIZI, İSLAM DİNİ GİBİ GÖSTERMEYELİM.

Ailenize küçük yaşta aldığınız, büyüttüğünüz bir çocuk için, erkekse altına kaka yaptığında temizleyen, onu doyuran, onu yıkayan onu kollarında şefkatle seven bir insana, yaşı 12 ya da 13 yaşına geldiğinde, nasıl o büyüten kadına namahremdir diyebiliriz. Bunu Rabbimiz söylemediği halde nasıl düşünebiliriz, bunu hala anlayamıyorum. Bu konuda Allah uyarıyor ve ne diyordu? KALPLERİNİZDEN ONLARA KARŞI KÖTÜ BİR ŞEY GEÇİRİRSENİZ, SİZLERİ SORUMLU TUTARIM. Kur'an dışı batıl ile yaşamak, işte bu kadar tehlikeli ve topluma azap veriyor. Bu yanlışı yapmakla, İslam dinine çok büyük bir iftira atmış olacağımızın, lütfen bilincinde olalım. Şöyle bir araştırdığınızda da, asla tersi yönde kötü bir örnekte oluşmamıştır hiçbir zaman. Şunu belirtmeliyim ki, tek kural koyucu Yaradandır, oda bundan asla söz etmemiş yasak koymamıştır. Rabbimiz söylemeyi unuttu da, birilerimi hatırladı Allah korusun (HÂŞÂ). Bunları söyleyerek hem dine zarar veriyor, hem de o öksüz yavruları yalnızlığa itiyoruz. BU SÖZLERİ RABBİMİZ SÖYLEMEDİĞİ HALDE SÖYLEYENLER, YETİMLERİ AİLE ŞEFKATİNDEN UZAKLAŞTIRANLAR, LÜTFEN BİR DAHA DÜŞÜNSÜNLER DE, NASIL BİR VEBAL ALTINA GİRDİKLERİNİ HATIRLASINLAR İNŞALLAH.

Ayrıca ince bir konu vardır ki, onu da bahsetmeden geçmek yanlış olur düşüncesindeyim. Evlatlık aldığımız, eğer çocuk kız ya da erkek, bebekken alınıp anne tarafından emzirilir ise, bu durumda alınan evlatlık, çok daha değişik konumda olacaktır ve sütanne konumunda olduğundan her iki tarafa da, hatta varsa evin çocuklarına da nikâh düşmeyecektir. Bakın hem bu durumda hem de emzirmediği durumda, evin içinde birlikte olmanın yasaklandığı tek bir ayet, Allah'ın hükmünü göremezsiniz. Bu konuyu geleneksel İslam ın inandığı şekliyle araştırmaya devam ettiğimde, daha da üzücü bilgilere, inançlara şahit oldum. Evlat almayı düşündüğünü, ama sonra vazgeçirildiğinden bahsediyor bir aile ve bir başkası da ona akıl veriyor ve bakın neler söylüyor.

 

"YANİ EĞER ALLAH ÇOCUK VERMİYORSA BİR İNSANA, ÇOCUĞA AYIRACAĞI VAKTİ BAŞKA YARARLI ŞEYLERLE (İLİM GİBİ) DEĞERLENDİREBİLİR. VEYA YETİM ÇOCUKLARI EVLATLIK ALMAKTAN ZİYADE, ONLARLA DIŞARIDAN İLGİLENİP YARDIMCI OLUNABİLİR. ASLINDA ÇOCUK SAHİBİ OLMAK BÜYÜK BİR MESULİYETTİR. OLMAMASI DA BENCE BU MESULİYETTEN KURTULMANIN BİR NİMETİ OLARAK DÜŞÜNÜLÜRSE GÜZELDİR."

 

Bizler ne yazık ki bir konu hakkında, fazla bilgimiz olmasa bile, çok güzel fikirlerde(!) böyle üretebiliyoruz. Yani herhalde pratik zekâ bu olsa gerek. Düşünün lütfen, yetim çocuğa vereceği şeyin, yalnız para ve maddiyat olacağını düşünen bir insanın, kendi çocuklarını nasıl yetiştirdiğini görmek istemem doğrusu. Evlatlık konusuna, Allah'ın Resulünü örnek vermek isterim, bakın neler söylemiş. Allah'ın Resulünden, gerçekten güzel örnekler böyle alınmalıdır. Allah'ın Resulüne nispet edilen Kur'an'ın onayından geçen, her doğru bilgi ve düşünce, bizler için faydalanacağımız bilgilerdir.

 

“YETİMLERE, GAYET MERHAMETLİ VE ŞEFKATLİ OLAN BABA GİBİ OLUNUZ.” BUYURMUŞLARDIR."

"ONLARIN ISLAHINI DÜŞÜNMEK, TALİM VE TERBİYELERİNE BAKMAK, HER TÜRLÜ MADDİ VE MANEVÎ İHTİYAÇLARINI, ÜZÜNTÜLERİNİ GİDERMEYE ÇALIŞMAK, YETİMLERE YAPILACAK EN GÜZEL İYİLİKLERDİR; AYNI ZAMANDA İSLÂM DİNİNDE YÜKSEK BİR MERTEBEDİR."

"EVLERİNİZİN ALLAH’A EN SEVİMLİ GELENİ, İÇİNDE İKRAM GÖREN BİR YETİMİN BULUNDUĞU YERDİR.”

“MÜSLÜMANLAR HAKKINDA EN HAYIRLI EV, İÇİNDE KENDİSİNE İYİ BAKILAN BİR YETİMİN BULUNDUĞU EVDİR. MÜSLÜMANLAR HAKKINDA EN KÖTÜ EV İSE, İÇİNDE KENDİSİNE İYİ DAVRANILMAYAN BİR YETİMİN BULUNDUĞU EVDİR. BEN VE YETİME BAKAN CENNETTE ŞU İKİ PARMAK GİBİYİZ.”

"YETİMİ HİMAYE EDEN KİMSE İLE BEN CENNETTE ŞAHADET PARMAĞI İLE ORTA PARMAK GİBİ YAKIN OLACAĞIZ"

 

Yukarıdaki sözler, Allah'ın Elçisine ait olduğu söylenen rivayet sözler. Hepsi ne kadar doğru ve güzel. Acaba bu sözlerden siz, evinizde sizinle birlikte evlatlıklarınızla yaşamanız namahremdir, yasaktır diye mi anladınız? Allah'ın Resulünün ve Hz. Ali'nin nasıl evlatlık yetiştiğini, evde asla bir ayrım yapılmadan, şefkatle bağırlarına basıldığı gerçeğini, lütfen unutmayalım. Bakın Rabbimiz den bir ayet örneği daha vermek isterim, konunun daha iyi ve net bir şekilde anlaşılması için.

 

Bakara 220; Dünya ve âhiret hakkında... Sana yetimlerden de soruyorlar. De ki: "Onları, işe yarar hale getirmek kendileri için daha hayırlıdır. EĞER ONLARLA BİR ARADA YAŞARSANIZ, ONLAR SİZİN KARDEŞİNİZDİR." Allah, bozguncuyu barışseverden ayırmasını bilir. Eğer Allah dileseydi, sizi zora sürerdi. Allah, tüm onurların sahibi, tüm hikmetlerin sahibidir.

 

Değerli din kardeşlerim, bu ayetler bu kadar açık iken, nasıl olurda birileri çıkarda aynı evde yaşamaları doğru değildir, namahremdir der? KUR'AN'I DİN ADINA YETERLİ GÖRMEYİP RİVAYET VE BATILI DİN EDİNDİĞİMİZDE, BİZLERİ BUNA BENZER TEHLİKELERİN HER ZAMAN BEKLEDİĞİNİ, LÜTFEN UNUTMAYALIM. Doğrusu bu konularda o kadar çok yanlış konuşan, inanan var ki, söylemeye utanıyorum. Şimdide konuyla ilgili ayetleri, birlikte düşünelim. Lütfen hiçbirinde, aldığınız evlatlıklarla beraber oturmayın diyor mu? Ya da aldığınız evlatlıkları, şu ya da bu yaşa getirdikten sonra evden çıkarın diyor mu? Hem nereye çıkaracaksınız, gidecek yeri mi var? Böyle bir inancı, nasıl olurda İslam'a, Allah' ın adaletine  layık görürüz. Yine bahsettiğimiz ayetlerde bu çocuklar, evin hanımına ya da beyine veya beraber yaşadığı kardeşlerine namahremdir diyor mu? Kesinlikle hayır. Hatta evlatlarınızdan ayırmadan onlara eşit davranın diyor. Peki, ne diyor? ONLARI İŞE YARAR HALE GETİRİNCEYE KADAR, EVİNİZDE YETİŞTİREBİLİRSİNİZ. 

 

EĞER ONLARLA BİR ARADA YAŞARSANIZ, ONLAR SİZİN KARDEŞİNİZDİR.  İnsan kardeşi gibi görmesini istediği biri için, nasıl olurda namahremdir damgasını vurabilir? Bunu Rabbimiz açıkça söylemiş. Bakın Allah bozguncuyu barışseverden ayırmasını bilir diyor ayetinde. Doğrusu insanın niyeti bozuksa, kalbi fesatsa, bu tür insanlar bozguncudurlar, Rabbimizde bu tür insanları barışsever insanlardan ayırmasını, ben bilirim diyor. Sizlere bu konu hakkında, Diyanet İşleri başkanlığına sorduğum soruya verilen cevabın içinden, özet olabilecek bir paragrafı da aynen sunmak istiyorum, fikir vermesi açısından.

 

"Bu itibarla, mahremiyet ile ilgili dini kayıt ve şartlara riayet etmek kaydıyla, gerek kimsesiz çocukları sırf hayır işlemek amacıyla bakıp yetiştirmelerinde; gerekse çocuğu olmayan ailelerin çocukları gibi büyütmek üzere evlatlık edinmelerinde bir sakınca görülmemektedir."

 

Değerli dostlarım, Diyanet geçmiş yıllarda bunu söylediği halde, daha sonra bunun tam tersini söyleyebiliyor. Halktan tepki görünce de söyledikleri geri çekiliyor. İSLAM'I RİVAYET BİLGİLER IŞIĞINDA YAŞAMAK, İŞTE BU KADAR TEHLİKELİ VE YANLIŞ. Diyanette ekip değiştikçe zihniyet ve düşüncede değişebiliyor. Değişmeyen Allah'ın yasası kanunudur, lütfen unutmayalım ve ona tabi olalım. Ben elimden geldiğince Kur’an'dan, Rabbimizin ayetlerinden anladıklarımı sizlerle paylaştım. Doğruyu gerçek doğruyu RABBİMİZ bilir. Eğer yanlışım varsa Rabbimizin şefkatli kollarına sığınır, bağışlamasını dilerim. Sizlere düşen bu sözlerimin doğruluğunu, Kur’an'a danışarak ve onun ayetleri üzerinde düşünerek, anlamaya çalışmak olmalıdır. Bende bir beşerim yanılabilirim. Güveneceğimiz dayanacağımız, en güvenilir kaynak Rabbin kelamı KUR’AN'DIR. Bizler dinin kurallarını KUR’AN'DAN almadığımız sürece, gerçek İslam'ı yaşamamız asla mümkün olmayacaktır. Hüküm veren, kural koyan Yüce Rabbimizdir. Bunu unutmadan imanımızı güçlendirmeli ve yaşamalıyız. 

 

Dilerim Allah dan, bizleri FURKAN ın güneşinden istifade eden, onun nuruyla nurlanan, sanı ve rivayetin ardı sıra gitmeyip, Kur’an'ın ipine sarılan, Rabbin halis kulları arasında oluruz. 

 

Saygılarımla 

Haluk GÜMÜŞTABAK

https://kuranadavet1.wordpress.com/

https://twitter.com/KURANA_DAVET

http://www.hakyolkuran.com/

https://www.facebook.com/Kuranadavet1/

https://hakyolkuran1.blogspot.com/